Rozdział 39

***Kilka tygodni później***

13 grudnia, 14:00, niedziela.

Dookoła pada śnieg. Chłopaki mają promocję płyty, ale akurat przyjechali na 2 dni,  my z Carą szalejemy w centrach handlowych. W końcu za 1,5 tygodnia jest wigilia. Mama Louisa zaprosiła mnie, a Lou nalegał. Bardzo chciał, żeby jego rodzina mnie poznała. Do moich rodziców pojedziemy pomiędzy świętami, a nowym rokiem. Natomiast na imprezę noworoczną jedziemy do Nowego Jorku. Wszyscy.

Kupiłam już prezenty rodzicom, Liz, Ericowi, Kris, Harry’emu, Zaynowi, Niallerowi i Liamowi, siostrom Louisa i jego rodzicom. Po kilku godzinach chodzenia zakupiłam dla Louisa zegarek i płytę zespołu limitowaną edycję płyty zespołu The Fray wraz z autografami muzyków. Carze natomiast spodobała się sukienka od jakiegoś polskiego projektanta BOHOBOCO, więc tydzień temu  poleciałam do Warszawy i zakupiłam ją.

Wróciłyśmy do domu około 18:00, chłopaki siedzieli na kanapie i oglądali mecz.

-Ale zmarzłam.- powiedziała Cara wchodząc do domu.

-Chcecie coś do jedzenia?- spytał Hazza.

-Nie, już jadłyśmy.

Podeszłam do Louisa i dałam mu całusa. Odłożyłam torby do sypialni i przebrałam się. Weszłam do kuchni i zrobiłam sobie gorące kakao. Usiadłam obok mojego chłopaka i wpatrywałam się w TV. Mecz Chelsea Londyn z FC Barceloną. Chłopaki komentowali. Na ekranie pokazał się Gerard Picqe (ten od Shakiry). A ja sobie westchnęłam po cichu. Cara zeszła na dół.

-Kto gra?- zapytała.

-Barcelona z Chelsea.- odpowiedziałam.

-Picqe jest na boisku?

-Jest.- powiedział Harry.

-No to oglądam z wami.- usiadła obok Hazzy.

Chłopaki się ekscytowali grą, a my piłkarzami.

-…widziałaś te jego nogi?- westchnęła Cara.

-Weź, zobacz jaką on ma klatę… Boże…- dodałam.

-Z wami to nie ma co oglądać meczu.- powiedział Harry.

-Czemu?- spytała brunetka.

-Bo się ekscytujecie nie grą, a…- Harry nie dokończył, bo przerwała mu Cara.

-…ale tyłek, o cholera…

Zaczęłam się śmiać, Hazza był wkurzony, Lou się nie odzywał i uśmiechał się od czasu do czasu. W pewnym momencie szepnął mi na ucho.

-Kto ma lepszy tyłek, ja czy Messi?

Uśmiechnęłam się.

-Jasne, że ty.- powiedziałam.

Oparłam głowę o jego ramię i przysnęłam. Obudziłam się za jakieś pół godziny, ale moja głowa leżała na poduszce na sofie w salonie. Wszyscy siedzieli dalej i oglądali dalszą część meczu, Cara gadała coś do Harry’ego, a on tylko odburkiwał.

(…)

-To już inni faceci nie mogą mi się podobać?!- starała się mówić szeptem, ale słabo jej to wychodziło.

-Nie.- odburknął Harry.

-Bo co?- słyszałam w jej głosie, że zaraz wybuchnie…

-Bo jajco.

-Ja pierdziele z Tobą to jest tak zawsze…- dziewczyna wstała, poszła w kierunku drzwi, ubrała kozaki, kurtkę, sięgnęła po torebkę i wyszła. Harry tylko głośno westchnął i pobiegł w stronę drzwi. Ubrał się i wyszedł. Otworzyłam oczy i usiadłam.

-Już nie śpisz?- zapytał.

-Trudno o sen w takich warunkach.

-Masz rację.

***Oczami Cary***

Śnieg padał bezlitośnie, było cholernie zimno, nałożyłam jeszcze kaptur na głowę. Szłam około 10 minut, weszłam do Starbucksa i kupiłam sobie zieloną herbatę truskawkową, usiadłam w rogu Sali i delektowałam się jej smakiem. Co chwilę ludzie wchodzili do środka, a przy okazji wpuszczali zimne powietrze z dworu… Brrr…

Wkurzyło mnie trochę zachowanie Harry’ego, jemu też na 100 % podobają się jakieś inne dziewczyny, a to, że mi się podobają nogi Messiego, tyłek Picqe i klata Fabregasa to już naprawdę nie moja wina… Wypiłam do końca herbatę, ubrałam czapkę, szalik i wyszłam na dwór. Wróciłam do domu. Na dole nikogo nie było.

-Jest tu kto?- zawołałam.

Odpowiedziała mi cisza. Zdjęłam buty, kurtkę powiesiłam na wieszaku. Weszłam na górę, w sypialni Cam na łóżku leżał Louis i powiedział mi, że Cam bierze kąpiel. Poszłam na dół, wziąć prysznic. Właśnie byłam w trakcie mycia głowy, gdy ktoś wszedł do pomieszczenia. Uznałam, że wydawało mi się. Wyciągnęłam rękę ku ręcznikowi, który położyłam wcześniej na półce koło zlewu. Nie było go tam, a byłam na 100% pewna, że go tam kładłam. Zdziwiłam się. Wystawiłam głowę, a przy drzwiach stał oparty o framugę Harry.

-Tego szukasz?- powiedział.

-Możesz mi oddać ten ręcznik?- powiedziałam z wyrzutem.

-Mogę.

-No to daj.

-Pod jednym warunkiem.

-Jakim?- przewróciłam oczami.

-Jak mnie przyjmiesz do siebie…- wzrokiem wskazał prysznic.

Uśmiechnęłam się mimowolnie.

-Przecież byłeś niedawno na mnie obrażony…

-Wiem.

-I co się stało?

-Doszedłem do wniosku, że jestem głupi…

-Dlaczego?

-Bo jak mogłem być zazdrosny, skoro ty mnie tak kochasz.

-Kto ci powiedział, że cię kocham?- podniosłam brew.

-A nie kochasz?- uśmiechnął się.

-Chodź tu.- podszedł do mnie, a ja pociągnęłam go za bluzkę tak, aby wszedł pod prysznic, puścił wodę. Całowaliśmy się… Mmmm… Było tak fajnie.

-Wiesz, o czym zawsze marzyłem?

-Nie wiem.

-O pocałunku w deszczu.

Zaczęłam się śmiać i ściągnęłam mu bluzkę, a ta wylądowała w zlewie, woda lała się dalej. Wyszłam spod prysznica, wytarłam się i ubrałam czarną koszulkę Harry'ego, w której zawsze spałam. Harry w tym czasie rozebrał się do naga, a jego ciuchy wylądowały gdzie bluzka, wziął do ręki jego ulubiony szampon truskawkowy i zaczął myć włosy.  Wyszłam z pomieszczenia i poszłam na górę. Weszłam do mojej sypialni i włączyłam komputer, który był na biurku. Usiadłam i sprawdziłam pocztę elektroniczną, a potem Twittera. Harry wszedł w ręczniku do mojej sypialni, zamknął drzwi i zaczął coś szukać u mnie w szafie.

-Nie masz jakiejś mojej koszulki?

-Mam.

-Gdzie?

-Na sobie…

-A oddasz mi ją?

-Nie…

-Oj daj, słoneczko. Proszę…- zamruczał podchodząc do mnie.

Podniosłam wzrok z ekranu komputera i zlustrowałam go od góry do dołu. Przygryzłam wargę, zauważył to. Uśmiechnął się zawadiacko.

-Lubię cię taką…- powiedział.

-A ja ciebie takiego.

Hazza podszedł do mnie i już chciał pocałować mnie, gdy zerwałam z niego jego ręcznik i wyszłam z pokoju. Loczek był trochę zdezorientowany, ale zaczął się śmiać. Poszłam zrobić pranie. Mokre rzeczy Harry’ego włożyłam do suszarki, a w ciągu 30 minut były suche. Zrobiłam sobie kanapkę z dżemem. Zjadłam ją w drodze do pokoju. Harry leżał w łóżku i patrzył coś na komputerze. Było około 21:00.

-Jesteś zmęczona?- spytał mnie, gdy kładłam jego suche rzeczy na krześle.

-Trochę mnie bolą oczy…

-Idziemy spać?

-Chyba tak.

Położyłam się obok niego i momentalnie zasnęłam. Za jakieś 10 minut Harry odłożył komputer na biurko i wyłączył światło.

***Kolejny dzień***

14 grudnia, 9:40, poniedziałek

***Oczami Camille***

Dzisiaj chłopaki wyjeżdżają do NY na promocję ich płyty. Nie chcę się rozstawać z Louisem. O 14:30 mają samolot odlatuje. Będę za nim tak cholernie tęsknić…

Zjedliśmy w czwórkę śniadanie, potem pojechałyśmy z chłopakami do ich domu, tam się spakowali i przygotowali do odjazdu. Pojechałyśmy z nimi na lotnisko, a potem same wróciłyśmy do domu. Wpadłam na pomysł, aby pojechać sobie na kilka dni do Paryża. Ot tak. Cara zabukowała bilety na dzisiaj wieczór. Zarezerwowałam 2 pokoje w hotelu. Spakowałyśmy torby i około 17:00 byłyśmy gotowe. Za jakąś godzinę zamówiłyśmy pizzę, zjadłyśmy ją i około 20:00 pojechałyśmy na lotnisko. Samolot planowo miał wystartować, a lot miał trwać 2 godziny. Około 22:00 byłyśmy na lotnisku w Paryżu, odebrałyśmy bagaże i podążyłyśmy ku taksówkom. Stamtąd pojazd zawiózł nas do hotelu. Consierge wręczył nam karty do pokojów. Mieszkałyśmy obok siebie. Położyłam swoją walizkę w kącie i wyszłam na balkon. Było cholernie zimno, wiatr wiał, a śnieg sypał strasznie. Zmroziło mi policzki. Wróciłam do pokoju i ściągnęłam kurtkę. Otworzyłam drzwi Carze, która usiadła na łóżku.

-Jakie mamy plany na jutro?- spytała.

-Obowiązkowo wieża Eiffla, Luwr… a ty gdzie byś chciała iść?

-Koncert Justina Biebera.- uśmiechnęła się nieśmiało.

-Że co?- westchnęłam.

-Proszę, jeszcze są bilety M&G.

-M&G?!

-No, Cami proszę, chcę go spotkać, szczególnie, że miał na sobie mój garnitur…

Spojrzałam na nią.

-O której godzinie?

-O 19:00, tylko musimy pojechać pod arenę, żeby odebrać bilety…

-Dobra…

Cara się uśmiechnęła szeroko.

-No to dobranoc.

-Dobranoc Belieberko.

Brunetka zamknęła drzwi, poszłam wziąć prysznic, potem ubrałam się w bokserkę i majtki i poszłam spać. Chwilę później zadzwonił do mnie Lou.

-Halo?- spytałam.

-Obudziłem cię?

-Nie, kochanie. Jesteście już?

-Tak.

-To dobrze.

-Tęsknisz za mną.

-Bardzo.

-Jakie macie plany na jutro?

-Główny punkt programu koncert Justina Biebera?

-Nie wiedziałem, że ma koncert w Londynie.

-Tyle, że idziemy z Carą na koncert JB w Paryżu?

-Jaja sobie ze mnie robisz…

-Serio?

-No, co teraz robisz?

-Aktualnie leżę w łóżku w Ideal Hotel i spoglądam sobie przez okno na wieżę Eiffla. Zaskoczony?

-Ale kłamiesz…

-Oj, Lou, czekaj chwile.

Rozłączyłam się. Podeszłam do okna i zrobiłam sobie słit focie na tle wieży Eiffla. Wysłałam mu z podpisem: Zatkało kakao? XD

Za dwie minuty zadzwonił.

-Wy jesteście szalone, o której wyleciałyście z Londynu?

-O 20:00 miałyśmy samolot, a na pomysł wpadłam, jak wróciłyśmy z lotniska, odprowadzając was.

W tle usłyszałam głos Liama: „Chłopaki, ja wam współczuję, że wy sobie takie baby wybraliście”. W pokoju była cała piątka, która po słowach kolegi zaczęła się głośno śmiać.

-Dobra słoneczko, kończę, bo muszę się rozpakować. Kocham cię. Pa.

-Ja też cię kocham.

Skończyłam rozmowę, a do Nialla, Hazzy i Zayn’a napisałam sms-a: No chłopaki współczuję wam takiego faceta jak Liam. Wysłano.

Położyłam się spać.

Nie ma to jak pisać rozdział z jedną stopą w misce z wodą. Tsaaaa....
 Miłego czytania!