Rozdział 48

3 stycznia, niedziela, 9:00

Obudził mnie dźwięk mojego telefonu, Louis spał obok, więc wyszłam z sypialni uprzednio zamykając drzwi i zeszłam do kuchni. Odebrałam:

-Halo?

-Cześć, tu mówi Eddie.

-Sorry, ale ja nie znam żadnego Eddiego.

-Jak nie znasz, będę twoim menagerem.

-Edward Miller?

-Nie Edward, tylko Eddie. Nie ważne, chciałbym się z Tobą spotkać i obgadać to i tamto. Możesz dzisiaj o 19:00?

-Nie wiem, jak się wyrobię…

-… jeżeli nie dasz rady zadzwoń na ten numer, ale jeśli się wyrobisz, to przyjadę po ciebie na 19:00, zgoda?

-Ok.

-No to do zobaczenia.

-Pa.

Zaparzyłam wodę na kawę i zrobiłam tosty z serem. Cara zeszła na dół i gorąco debatowała z kimś. Zakończyła rozmowę i rzuciła telefon na sofę w salonie.

-Hej.

-Hej. Kto dzwonił?- spytałam.

-Szefowa, powiedziała, że muszę jej dostarczyć projekty kolekcji letniej.

-A masz cokolwiek zrobione?

-Nie…

-Grubo.

-Wiem.

-Pomóc ci?

-Jak możesz…

-Pewnie, spotkanie mam za trzy godziny.

-To chodź.

Wzięłyśmy śniadanie do pracowni i Cara wyjęła wszystkie projekty, które kiedyś narysowała. Wybrałyśmy 10, ale pozostałe i tak musiała namalować (kolejne 15). Dziewczyna myślała, patrzyła na kolejne gazety, a ja wybierałam materiał.

Chłopaki wstali jakieś pół godziny później, ale musieli jechać na próbę, więc długo z nimi nie pogadałyśmy. Po dwóch kolejnych godzinach, ja musiałam jechać na spotkanie. Ubrałam kurtkę i kozaki i wyszłam. Wsiadłam do mojego samochodu i podążyłam drogą do Syco Music. Jakaś dziewczyna już czekała na mnie i zaprowadziła do Simona Cowella.  Ten objaśnił mi wszystko. Przez cały ten miesiąc będę miała próby, rozśpiewanie i ćwiczenie. Musimy wydać pierwszy singiel, który spowoduje, że ludzie będą chcieli chodzić na koncerty i kupować płyty. Facet zaprowadził mnie do studia, gdzie poznałam moich przyszłych muzyków: Patty- keyboard, Nathan- gitara elektryczna, Lucas- gitara basowa, Jimmy- perkusja. Od razu złapałam z nimi kontakt. Zagrali mi pierwszy kawałek, który się nazywa Variation. Podali mi tekst i zaczęłam podśpiewywać, po dwóch godzinach zapoznawania się z utworem śpiewałam go bez problemów. Simon pogratulował mi i powiedział, że jeżeli w takim tempie będziemy pracować to w ciągu miesiąca nagramy całą płytę. Około 17:00 wróciłam do domu. W pewnym sensie byłam szczęśliwa i to jak cholera. Zadzwoniłam do Eddiego i powiedziałam mu, żeby przyjechał jutro na próbę do Syco o 14:00. Następnie odgrzałam sobie obiad i zjadłam u Cary w pracowni, bo dalej tam siedziała. Zaprojektowała kolejne pięć sukienek i była z siebie zadowolona. Włączyłyśmy sobie potem film i popijałyśmy sobie przygotowane przeze mnie drinki. Chłopaki przyszli i byli lekko zdziwieni, że siedzimy, mimo że, każda z nas ma dużo roboty.

-Cam, wiesz co powiedział mi dziś Simon?

-No co?

-Że jesteś bardzo zdolna i że dobrze, że cię mam.

-Oooo…- Cara wydała z siebie dźwięk czułości.

Lou usiadł obok mnie, objął mnie ramieniem i pocałował w ucho. Słitaśne… Hazza oglądał z nami film, ale chyba był zmęczony, bo zasnął. Cara głaskała go po bujnych włosach i przy okazji oglądała. Lou także ledwo co patrzył na oczy, więc poszedł do sypialni. Po skończeniu filmu, Cara szturchnęła Hazzę, żeby wstał i poszedł na górę. Wszyscy się położyliśmy do swoich łóżek i zasnęliśmy.

2 tygodnie później

17 stycznia, niedziela, 15:00

Jestem aktualnie na próbie tanecznej, ćwiczę choreografię do teledysku, przez cały czas myślę także, co kupić Carze na urodziny, w końcu za niecały tydzień skończy dwadzieścia lat. Szykujemy dla niej z Harrym imprezę w klubie. Jeżeli chodzi o Eddiego, to chyba zostaliśmy przyjaciółmi, spotkanie 2 tygodnie temu było świetne.

Do tego dopisała nam pogoda. Chłopak z tego co mi opowiadał pochodzi z Waszyngtonu, ale przyjechał tutaj na studia, nie rozpoczął ich jednak, bo dostał pracę w Syco. Ma 24 lata, dziewczynę Justine. Był menadżerem raczej mało znanych gwiazd, poza tym bardzo zaskoczyła go wiadomość, że będzie teraz menago byłej modelki. Chłopak jest straszną gadułą i żartownisiem, uwielbiam jego poczucie humoru. Jego styl ubierania jest różny, raz nosi lakierkowane buty, a raz vansy za kostkę, raz ubiera się w rurki i koszule, a raz potrafi przyjść w dresach i czapce z daszkiem. Chyba właśnie za to go uwielbiam. 

Około 17:00, Eddie zawiózł mnie do domu. Zaprosiłam go do środka na herbatę. Cara jak zwykle siedziała w pracowni, słysząc męski głos wyjrzała stamtąd i uśmiechnęła się widząc Eddiego.

-Cara! Chodź na chwilę.

-Co się stało?- spytała.

-Chciałam ci przedstawić mojego menagera, a zarazem dobrego przyjaciela Eddiego, a to Eddie jest moja BFF, Cara, poznajcie się.

Podali sobie ręce.

-Chcecie się czegoś napić?- spytałam.

-Ja poproszę szklankę soku.- powiedział Eddie, a Cara mu pokazała sofę, żeby usiadł. Gadaliśmy o wszystkim, jednak mój menago musiał wracać do domu, bo Justine dzwoniła. Chłopak pożegnał się i poszedł.

-Ale ci zazdroszczę…- powiedziała.

-Czego?- zapytałam nalewając sobie do szklanki wodę.

-Mieć takiego seksownego menago, to skarb…

-…pamiętaj, że masz chłopaka…

-… pamiętam, pamiętam.

Za jakieś 15 minut przyjechał Louis, Harry załatwiał sprawy na mieście (pewnie coś z urodzinami). Zadzwonił mój telefon. Odebrałam go.

-Halo?

-Hej Camille, tu Patty.

-No hej, co tam?

-Dzięki, dzwonię, żeby ci przekazać, że jutro próba jest o 10:00, a nie o 14:00, mamy już pozostałe 3 piosenki i musimy je przećwiczyć.

-Nie ma sprawy.

-No to do zobaczenia.

-Na razie.

-Kto dzwonił?- spytał Lou.

-Patty, dziewczyna od keyboardu, jutro mam próbę o 10:00.

-Aha.

Pomagałam jeszcze Carze przy projektach. Harry przyszedł około 21:30. Był uśmiechnięty, wydawało mi się, że załatwił wszystko. Już wiem, co dam mojej przyjaciółce na urodziny, na brystolu A1 powklejam nasze wszystkie zdjęcia z dzieciństwa, aż do teraz, wszystko to oprawię w wielką antyramę. Chyba to jest oryginalny prezent. Około 22:30 poszłam spać.

18 stycznia, poniedziałek, 8:50

Obudziłam się i ubrałam się, zjadłam płatki, zrobiłam sobie kłosa i pomalowałam rzęsy.

Około 9:40 wyjechałam z domu, a punktualnie o 10:00 byłam w wytwórni. Przećwiczyliśmy wszystkie piosenki, a Simon poinformował mnie, że 23 stycznia wyjeżdżam na Malediwy, by nakręcić teledysk do Variation. Zarąbiście. Około 15:00 skończyła się próba i wróciłam do domu, chłopaków znowu nie było, ćwiczą do rozpoczęcia trasy koncertowej. Nudziło mi się, więc pojechałam do nich. Taaa… tyle, że na moich próbach się śpiewa, a na ich? Tańczą, biegają, nawet bawią się w chowanego… Od czasu do czasu ogarną się i zaczną śpiewać, ale i tak któryś z nich zaczyna sobie robić jaja i znowu odbija im szajba… Na tej próbie siedząc na fotelu przysnęłam, ale jakoś wiele mnie nie ominęło…

Około 22:00 byliśmy w domu, a Harry i Lou byli w nadzwyczajnie wspaniałych humorach, oglądali jeszcze mecz, Cara jak zwykle wiadomo gdzie, a ja kończyłam jej prezent urodzinowy, schowałam go pod łóżkiem i wzięłam kąpiel. Postanowiłam, że następnego dnia pojadę na zakupy, kupię sobie sukienkę na urodziny Cary. W każdym razie około 24:00 przyszedł Lou walnął się na łóżko i zasnął, a ja obok niego.

3 dni później…

21 stycznia, czwartek, 10:00

Cara spała jeszcze, a Hazza ze mną przygotowywał 20 babeczek, Louis tej nocy nie spał u mnie tylko u siebie, tłumaczył się, jakimiś pierdołami, które musi załatwić.

Trzymałam babeczki na talerzu. Weszliśmy z loczkiem na górę i po cichu zaczęliśmy śpiewać Happy Birthday. Dziewczyna obudziła się z uśmiechem na twarzy i za jednym zamachem zdmuchnęła wszystkie 20 świeczek, wcześniej pomyślała życzenie. Harry wziął Carę na ręce i zniósł na dół, gdzie wspólnie zrobiliśmy śniadanie dla niej. Pałaszowała gofry z mango, truskawkami, malinami, brzoskwiniami, nawet ananas się znalazł.

-Skąd wy wzięliście te owoce jest przecież zima?

-Zapomniałaś, że w Harrodsie jest wszystko o każdej porze?

-Rzeczywiście.

Dziewczyna zjadła, a ja pobiegłam na górę po prezent dla niej. Była trochę zdezorientowana. Harry wyciągnął z szafki torebkę z prezentem. Weszłam do salonu, Carze szczęka opadła, Hazzie chyba też. Przytuliła mnie i obdarowała całusem w policzek. Zaczęłyśmy oglądać i przypominać sobie niezwykłe historie z dzieciństwa. Wzięła różową torebkę, którą trzymał w rękach Harry. Zajrzała do niej. Było tam czerwone pudełko. Otworzyła je. Była tam złota bransoletka, z napisem Forever. Pocałowała go. Loczek zapiął ją Carze.

-Dzięki, że pamiętaliście.

-Ja moglibyśmy zapomnieć… A tak poza tym Cara to jeszcze nie koniec…- powiedziałam.

-Jak to?- spytała zdziwiona.

-Tak to, że dzisiaj o 19:00 jest twoja impreza urodzinowa.- powiedział chłopak.

-Jaja sobie robicie.

-My? No wiesz, jesteśmy osobami poważnymi…

Dziewczyna podniosła brew.

-Nie zawsze, ale dzisiaj tak.- dodał Harry.

-Ale kogo wy tam zaprosiliście?

-Będziemy my, twoje koleżanki z pracy, Evelin, Natalie, Daniel, Brad, Tom, Gemma i jeszcze kilka innych osób.- powiedziałam.

-Spoko.- powiedziała spokojnie, ale nagle wystraszyła się- O MÓJ BOŻE ! JA NIE MAM SIĘ W CO UBRAĆ!!!

-Myślałam, że coś gorszego. Spokojnie Carry, kupiłam ci sukienkę.

-Uff.- odetchnęła.

-Chcesz ją zobaczyć?

-Jasne.- poszłyśmy razem na górę do mnie.

Pokazałam jej sukienkę.

-Matko, jaka ładna, gdzie ją kupiłaś?

-Moja koleżanka ma siostrę, która jest projektantką – amatorką i poprosiłam ją, żeby uszyła sukienkę.

-Czyli to jest jedyny egzemplarz?

-Tak.

-Zarąbiście.

-Wiesz, co do tego ubierzesz?

-Tak, płaskie Loubutiny- dziewczyna zmarszczyła czoło- czarną kopertówkę ze skóry, czerwony żakiet, ale taki dłuższy i złotą bransoletkę.

-Ty dobrałaś te rzeczy, tak, już?

-No, a co za problem…

-Ty to chyba jesteś projektantką z powołania.

-A jak…- uśmiechnęła się.

-Fryzurka?

-Pofalowane włosy zaczesane na bok.

-Makijaż?

-Podkreślę oczy kredką, nałożę tusz i obowiązkowo czerwona szminka.

-Jesteś niesamowita.- powiedziałam równo z Harrym, który wszedł do pokoju.

Dziewczyna podeszła do chłopaka i mocno go pocałowała. Ja usiadłam na łóżku.

-Też tak chcę.- westchnęłam opierając głowę o dłonie.

-Twój lowelas zaraz przyjdzie…

-Jestem ciekawa, czemu nie mógł wrócić na noc…

-Mówił, że ma jakieś sprawy do załatwienia…

-Kurde, ale mógł mi chociaż powiedzieć, gdzie idzie…

-Nie martw się, zaraz wróci.

Usłyszeliśmy stukanie na dole.

-Halo! Jest tu ktoś?- spytał Louis.

-O wilku mowa.- powiedziała Cara, a Harry objął ją od tyłu.

-Jakoś nie chce mi się do niego schodzić.

-Idź do niego, nie bądź obrażona.

-Niech sam do mnie przyjdzie…- założyłam ręce i spojrzałam w okno.

Padał śnieg, prószył sobie powolutku. Nie ma co, zima w tym roku jest wyjątkowo piękna.

-Tutaj jesteście.- powiedział mój chłopak- czemu tak stoicie w przejściu?

-A jakoś tak.

Lou wszedł do pokoju.

-Co się stało?- spytał nas.

-Powinieneś wiedzieć…- burknęłam pod nosem.

-To my was zostawimy samych.- powiedział loczek i zamknął drzwi.

-Co się stało?- spytał mnie Lou.

-Gdzie byłeś wczoraj i dlaczego nie wróciłeś na noc?

-Simon kazał mi przyjechać do siebie do gabinetu, wyszedłem stamtąd około 23:00…

-…nie spałam jeszcze…

-…ale pojechałem jeszcze po prezent dla Cary i ze sklepu wyjechałem dopiero około 1:00.

-No ale przecież mogłeś przyjechać.

-Wiem, ale już nie chciałem was budzić, więc pojechałem do chłopaków.

-Rozumiem…

-Daj dzióbka…

Pocałowałam go.

-W co ubierasz się na imprezę?

-Jeszcze nie wiem, ale mam plany… Jesteś głodny?

-Trochę, Niall jak zwykle zostawił pustą lodówkę.

Przygotowałam Louisowi tosty i około 13:00 zaczęłyśmy się szykować.