Rozdział 63

Około godziny 6:00 wylądowałyśmy w Londynie. Cara pojechała do siebie, a ja do siebie. Wzięłam kąpiel i przebrałam się. Na 10:20 miałam umówioną wizytę. Z domu wyszłam tak gdzieś koło 9:45. Wsiadłam do samochodu. Zaparkowałam pod samą kliniką. Obejrzałam się raz niepozornie do tyłu. Lekarz wywołał mnie.

Podałam rękę kobiecie.

-Jest pani u mnie pierwszy raz z ciążą?

-Tak.

Kobieta wyjęła kartę i zaczęła się pytać:

-Który to miesiąc?

-Początek trzeciego, jeżeli dobrze policzyłam.

-Dobrze, kiedy dowiedziała się pani o ciąży?

-Jakiś tydzień temu…

-Naprawdę?

-Tak.

-Nie widziała pani brzucha, ani braku miesiączki?

-Brzucha jakoś nie zauważyłam, a miesiączka stale mi się spóźnia, więc to dla mnie normalne.

-No dobrze.

Kobieta podpisała się i postawiła pieczątkę.

-Proszę się położyć, opuścić lekko spodnie i podnieść do góry sweter, zobaczymy jak się ma dziecko.

Nalała mi żelu na brzuch i ultrasonografem przejechała mi po brzuchu.

-Aha. Widzę. Dziecko jest rozwinięte prawidłowo, puls dziecka również jest dobry, tylko się cieszyć. Proszę spojrzeć.

Wskazała palcem na ekran, maluszek ruszył delikatnie ręką.

-Posłuchamy teraz bicia serduszka…- powiedziała.

Kliknęła na ekran i usłyszałam PUK, PUK, PUK, PUK, PUK, PUK, PUK, PUK, PUK…

Poleciała mi łza, jedna druga, to było takie piękne… Moje dziecko w moim brzuchu… Kobieta wydrukowała mi zdjęcie. Wytarłam brzuch ręcznikiem papierowym.

-Kiedy będzie wiadomo jaka jest płeć dziecka?

-To zależy od ułożenia dziecka, ale wydaje mi się, że za mniej więcej 3 tygodnie będzie wiadomo…

-Dziękuję bardzo.

-Ja również.

Wyszłam trzymając w ręku zdjęcie maluszka. Gdy wsiadłam do samochodu. Wyjęłam telefon i zrobiłam zdjęcie z podpisem Nasz Maluszek. Louis za 10 minut napisał, że się poryczał. Pojechałam do Cary. Dziewczyna debatowała z kimś ostro przez telefon.

Po 15 minutach skończyła.

-Byłaś u lekarza?

-Byłam.

-I co?

-Proszę.- wręczyłam jej zdjęcie.

-Matko jaki słodziak… Też chcę takiego…

-Zrób sobie…

-Hahaha, jasne…

-Jedziemy na zakupy?

-Cam, wiem, że ci obiecywałam, ale nie dam rady muszę uszyć sukienkę na jutro…

-Pomóc ci?

-Nie, dam radę, jakoś, jedź do rodziców Louisa, pochwal się maluszkiem…

-Nie wiem, czy mają czas…

-Zadzwoń i się spytaj, pojedź na jedną noc, potem wrócisz i zrobimy shopping.

-Ok.

Pożegnałam się z Carą i zadzwoniłam do Johanny.

-Jasne, przyjeżdżaj, nie widziałyśmy się z pół roku, dziewczynki nudzą się w domu, ja zresztą też, muszę zobaczyć wnuka, albo wnuczkę…

-No dobrze, to ja spakuję najpotrzebniejsze rzeczy i przyjadę tak gdzieś koło 14:00.

-To do zobaczenia.

-Pa.

Pojechałam do domu. Spakowałam do torby bieliznę na zmianę, dwie bluzki, krótkie spodenki, spódnicę. Nałożyłam płaskie kremowe sandałki. Nie mogę chodzić teraz w szpilkach. Włożyłam torbę do bagażnika, wzięłam torebkę, zamknęłam drzwi, wsiadłam do samochodu i ruszyłam. Tak jak zapowiadałam około 14:00 byłam w Doncaster. Johanna wyszła i przytuliła mnie na powitanie, pomogła mi wziąć torbę. Dziewczynki siedziały na ogródku i chlapały się wodą, a Mark czytał gazetę na tarasie.

-Jesteś głodna, kochanie?

-Jakoś nie.

Przywitałam się z dziewczynami, wyściskałam je wszystkie. Mark też podszedł do mnie, przytulił i uśmiechnął się. Normalnie zaskoczenie!!!

Johanna kazała mi usiąść. Podała mi szklankę wody z plasterkiem cytryny.

-Słyszałam, że wybieracie się na wakacje do moich rodziców…- zaczęłam.

-Tak, twoja mama zaprosiła nas do siebie.

-To dobrze.

-Jak się czujesz?

-Bardzo dobrze…

-Ciąża ci służy… to widać…

-Cieszę się…

-A który to miesiąc?

-Trzeci. Byłam dziś u lekarza, na pierwszym usg.- wyjęłam z torebki zdjęcie.

Kobieta wzięła do ręki i pokazała mężowi.

-To jest nasz wnuk?

-Albo wnuczka.

-Podobny do ciebie…- powiedziała Daisy.

-Albo podobna…- poprawiła siostrę Phoebe.

-Właśnie.- powiedziałam.

Kobieta podała obiad. Zjadłam ze smakiem. Potem grałam z dziewczynkami w piłkę, potem badmintona, a na końcu poszłam z bliźniaczkami na plac zabaw, założyłam okulary przeciwsłoneczne i wygrzewałam twarz w słońcu. Dziewczynki zjeżdżały ze ślizgawek, huśtały się itd. Zadzwonił mój telefon. Louis.

-Halo?

-Hej, kotku, jak się macie?

-Bardzo dobrze…

-Co robisz?

-Siedzę na placu zabaw z twoimi siostrami…

-Jesteś u mnie w domu?

-Tak, przyjechałam na dwa dni, jutro po południu wrócę do Londynu.

-Są grzeczne?

-Bardzo. A ty co robisz?

-Za jakąś godzinę mam koncert i Lou przygotowuje mi włosy.

- No to udanego koncertu wam życzę, pozdrów chłopaków.

-Ok. Kocham cię.

-Ja ciebie też.

Daisy powiedziała, że chce wracać do domu. Więc złapały mnie za ręce i za pół godziny byłyśmy w rodzinnym domu Louisa.

Zbliżała się 22:00, byłam zmęczona, więc wzięłam prysznic i położyłam się w łóżku Louisa. Czułam jego zapach na poduszce. Wtuliłam się w nią i zasnęłam.

9 lipca, 9:29

Obudziłam się, wyciągnęłam się i odsłoniłam rolety w pokoju Louisa. Ubrałam się w spódniczkę i luźną bluzkę. Johanna siedziała na dole i piła kawę. Charlotte jadła płatki, a Daisy kanapki.

-Dzień dobry.- powiedziałam.

-Dzień dobry, Camille, zrobiłam ci śniadanie.

Wskazała mi talerz z tostami, a obok stał kubek ciepłego kakao. Zjadłam ze smakiem.

-A gdzie Fizzy?- spytałam.

-Śpi.- powiedziała Lottie wkładając naczynie do zmywarki.

-Aha.

Daisy podziękowała i powiedziała, że idzie na górę bawić się lalkami. Poszłam z mamą Louisa na teraz  usiadłyśmy na leżakach w cieniu. Zaczęłam jej opowiadać o wszystkim co wydarzyło się przez te całe pół roku…

Tak zleciało do 16:00, musiałam zacząć się zbierać. Spakowałam rzeczy, uczesałam sobie wysokiego koka i wyjechałam z Doncaster. Około 18:00 byłam w domu. Włączyłam sobie telewizję i nastawiłam pranie.  Oglądnęłam Godziny Szczytu i około 20:30 wzięłam prysznic i poszłam spać.

10 lipca, 7:19

Obudziłam się, zjadłam śniadanie i zaczęłam się pakować. Eddie przyjechał po mnie około godziny 10:00. Pojechaliśmy do Toma do pracowni i wybrał mi ciuchy, żeby nie było mi widać brzucha. Około 12:00 udałam się z moim menago na lunch, kupiłam sobie zieloną herbatę z Starbucksie. Około 13:30 wróciliśmy do domu. Eddie wziął moją walizkę i spakował ją do taksówki. Wyjeżdżamy bowiem dziś do Rzymu. Mam tam jeden koncert, a potem do Verony. Następnie kierunek Barcelona i następnego dnia Madryt, dzień wolnego, potem koncert w Berlinie i w Hamburgu. Następnie Kopenhaga, 3 dni wolnego, Sztokholm, Amsterdam, Paryż i to na tyle. Nie będzie to trwało cały miesiąc ale połowę na pewno…

Zamknęłam drzwi od domu i wsiadłam do taksówki. Po 20 minutach byliśmy na Heathrow, Eddie oddał bagaże i podążyliśmy ku odprawie. Po 3 godzinach lotu byliśmy na porcie lotniczym w Rzymie. Była burza. To cud, że w ogóle wylądowaliśmy…

Taksówka zabrała nas do hotelu. Consierge wręczył mi kartę do apartamentu. Szkoda, że będę tu jeden dzień. Obsługa przyniosła mi walizkę i weszłam do pokoju. Widok na stare miasto, łazienka z jacuzzi itd. Od razu poszłam się wykąpać. Przeleżałam tak chyba ze trzy godziny. Potem około 24:00 położyłam się spać. 

Oświadczam wam uroczyście iż ten blog w wersji roboczej ma już 103 rozdziały... Normalnie zaskoczenie, że przez wakacje tyle czasu poświęciłam pisaniu, ale mam nadzieję, że nie na marne... Jak sądzicie?

Miłego czytania dziewczyny!