Rozdział 104.

Następnego dnia o 15:00 miałam koncert, zaraz po nim sprawdziłam jak mecz. Było wiele zdjęć chłopaków i małej. Drużyna Louisa wygrała mecz i kapitan drużyny powiedział, że to on ma odebrać puchar, na boisko wyszedł z Lily, która sądząc po minie była szczęśliwa, że jest w centrum uwagi.  Liam opiekował się nią, gdy Lou grał na boisku. Ciekawe, czy Cara przyjechała z Harrym. W każdym razie postanowiłam pogratulować Louisowi (między nami jest ok., ale nie jesteśmy już parą, choć to znając życie kwestia czasu… Prawda jest taka, że żadne z nas nie może żyć bez siebie… Rozmawiam z Louisem normalnie, jak kiedyś).

Dobra robota…- napisałam.

Dzięki.

Mała chyba jest fotogeniczna po Tobie…- napisałam.

Nie ja jestem byłą modelką i świetną piosenkarką ;)

:) Pozdrów rodziców i dziewczynki, a i ucałuj małą za mnie.

Nie ma sprawy, kiedy wracasz?

Mam jeszcze dwa tygodnie trasy w dolnych partiach Europy, potem mam tydzień wolnego, więc przyjadę do Londynu, potem nie wiem.

Miniemy się…

Tak bywa… Gdzie masz koncert w poniedziałek?

Emmm… W Veronie…

Ja miałam tam przedwczoraj…

Jak wyszło?

Fajnie…

To dobrze…

Co robisz?- spytałam.

Leżę na kanapie w moim pokoju, a ty?

Leżę na łóżku w moim pokoju :)

Romantycznie…

Nie sądzę… :)

Dlaczego?

Bo leżę sama…- nic mnie nie powstrzymywało, by wysłać mu to, widocznie serce tak chciało…

Chciałbym dołączyć do ciebie…

Może frytki do tego XD

Z ketchupem, proszę…

Majonez lepszy…

Hazz by to skomentował

XD

Brakuje mi ciebie…- napisał mi po chwili.

I co mam mu napisać? Że mi ciebie też? A może, że nie żałuję, że się rozstaliśmy…

:)

Tylko to zdołałam mu wysłać, każdą inną odpowiedź mógłby źle zinterpretować…

Camille, chciałabyś, żebyśmy znów byli razem?

Nie wiem, czego chcę i tu tkwi problem…

Nie chcesz choć spróbować?

Boję się, że będzie tak jak ostatnio, na początku słodko, a potem zaczniemy się kłócić o pracę.

Nigdy nie popełnię tego samego błędu… Zbyt bardzo cię kocham i uświadamiam sobie to bardziej z dnia na dzień…

Do mojego pokoju wpadł Jimmy i Lucas.

-Ej, a jakbym była w bieliźnie, to co?

-Oj przestań, wiemy, że piszesz z kimś…

-Niby skąd?

-Ściany są kartonowe, a ty nie gadasz sama do siebie bez powodu…

-Ja… nie… nie gadam sama do siebie…

-Gadasz… ale tylko wtedy jak się zastanawiasz co komuś napisać…

-Zbyt dużo czasu z wami spędzam…

-Ale jest fajnie…

-No jest…

-Wstawaj masz wywiad w radiu…

-Co?

-No. Zbieraj się, czy coś, Eddie mówi, że za 4 minuty na dole.

-Zaraz będę.

Przebrałam się szybko i zbiegłam na dół. Wsiedliśmy do samochodu i ten zawiózł nas po siedzibę radia Q100. Audycja rozpoczynała się za 10 minut. Napisałam Louisowi sms-a.

Jadę na wywiad do radia.

Powodzenia i do zobaczenia.

Do zobaczenia.

Spiker zaczął coś nawijać po włosku, zrozumiałam  buongiorno co znaczy dzień dobry...

Potem zaczął mówić z powrotem po angielsku.

-Moim dzisiejszym gościem jest Rosie. Jak się masz?

-Dziękuję dobrze…- odpowiedziałam z uśmiechem.

-Miałaś dziś koncert, jak włoscy fani?

-Po pierwsze jestem strasznie szczęśliwa, że jest ich aż tak wielu, naprawdę publiczność na dzisiejszym koncercie zrobiła na mnie ogromne wrażenie…

-Mam nadzieję, że włosi są dumni z tego…

-Ja też i mam nadzieję, że pękają z dumy.

-Mam pytanie od fanki, która na imię Francesca: Czy zamierzasz w przyszłości nagrać z One Direction wspólną piosenkę?

-To jest trudne pytanie…- zamyśliłam się przez chwilkę- to byłoby świetne doświadczenie, ja z największą przyjemnością zaśpiewałabym z chłopakami…- odpowiedziałam.

-Jaka jest twoja ulubiona piosenka?

-Shelter- Birdy.

-Czy możesz ją zaśpiewać?- spytał spiker.

-Czemu nie…

Po wykonaniu piosenki mężczyzna podziękował za rozmowę i wyszłam ze studia.

Wróciliśmy do hotelu, wzięłam prysznic i umyłam głowę. Nałożyłam czarną koszulkę i krótkie szare spodenki, usiadłam na łóżku. Była 20:56. Wstawiłam na Instagrama zdjęcie Louisa i Lily.

Po chwili zasnęłam.

Krótki, ale mam nadzieję, że się podoba. Miłego czytania i do jutra!!!